چارراهلغتنامه دهخداچارراه . (اِ مرکب ) محل تقاطع دو راه . محلی که از چهار سمت آن راهی امتداد یافته است . محلی که دو راه یکدیگر را آنجا قطع کرده و هر یک بسمتی امتداد یافته است .
