ترجمه مقاله

چارسوی

لغت‌نامه دهخدا

چارسوی . (اِ مرکب ) چارسو. چاربازار. محلی که چارسمت آن بازار است :
در چارسوی فقر درآ تا ز راه ذوق
دل را ز پنج نوش سلامت کنی دوا.

خاقانی .


|| چارراه :
در چارسوی کون و مکان وحشت است خیز
خلوتسرای انس جز از لامکان مخواه .

خاقانی .


از شهر شما دواسبه راندیم
وز خون سر چارسوی شستیم .

خاقانی .


|| چارسمت . چارطرف . چارجانب . شمال و جنوب و مشرق و مغرب :
یکی مرد پاکیزه ٔ نیکخوی
بدو دین یزدان شود چارسوی .

فردوسی .


بدان بام شد کش نبود آرزوی
سپه دید گرد اندرش چارسوی .

فردوسی .


گرت دیگر آید یکی آرزوی
که گرد اندرآید سپه چارسوی .

فردوسی .


ترجمه مقاله