چارطوفان
لغت‌نامه دهخدا
چارطوفان . (اِمرکب ) چهارطوفان . چارنوع طوفان . طوفان آب و طوفان خاک و طوفان باد و طوفان آتش . عبارت از طوفان آب که بر قوم نوح علیه السلام رسیده و طوفان باد بر قوم هود علیه السلام و طوفان آتش بر قوم لوط علیه السلام و طوفان خاک بر قوم صالح علیه السلام . (آنندراج ) :
نه مرد این دبستان است هر دم جنبشی در وی
به هر دم چارطوفان نیست در بنیاد ارکانش .
عدلش ار بند طبایع نامدی
چارطوفان هر زمان برخاستی .
|| و بعضی نوشته اند که چارطوفان کنایه از جهل که ضد حکمت است دوم جبن که ضد شجاعت است سوم حرص که ضد عفت است چهارم جود که ضد عدالت است . (آنندراج ).
نه مرد این دبستان است هر دم جنبشی در وی
به هر دم چارطوفان نیست در بنیاد ارکانش .
خاقانی .
عدلش ار بند طبایع نامدی
چارطوفان هر زمان برخاستی .
خاقانی .
|| و بعضی نوشته اند که چارطوفان کنایه از جهل که ضد حکمت است دوم جبن که ضد شجاعت است سوم حرص که ضد عفت است چهارم جود که ضد عدالت است . (آنندراج ).
