چاره جویی

چاره جویی . [ رَ / رِ ] (حامص مرکب ) تدبیر. صلاح اندیشی :
سکندر جهاندیدگان را بخواند
در این چاره جویی بسی قصه راند.

نظامی .

|| حیله گری . فسونگری . فریبکاری :
فسونگر در حدیث چاره جویی
فسونی به ندید از راستگویی .

نظامی .