چاریک
لغتنامه دهخدا
چاریک . [ چارْ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) چهاریک . یک حصه از چهار حصه هر چیز باشد. (برهان ) (آنندراج ). ربع. یک چهارم . یک قسمت از چهار قسمت هر چیز. یک بخش از چهار بخش هر چیز :
سه یک بود تا چاریک بهر شاه
قباد آمد و ده یک آورد راه .
سه یک بود تا چاریک بهر شاه
قباد آمد و ده یک آورد راه .
فردوسی .