چانه انداختنلغتنامه دهخداچانه انداختن . [ ن َ / ن ِ اَ ت َ ] (مص مرکب ) حرکت آخرین که در زنخ محتضر پدید آید. تشنج آخرین شخص محتضردر فک اسفل . آخرین حرکت تشنجی چانه ٔ محتضر. کنایه است از مردن . کنایه است از دم درکشیدن و جان سپردن .
