چاهک

چاهک . [ هََ ] (اِ مصغر) چاه کوچک . (آنندراج ). مصغر چاه ،یعنی چاه کوچک . (ناظم الاطباء). چاچه . چاهچه . چاه نزدیک تک . چاه کم عمق . چاه خرد. || آبشی . چاه خرد برای آبهای ریختنی مطبخ . چاه کوچک و کم عمقی که برای ریختن آب چلو و دیگر آبهای آلوده به چربی در آشپزخانه حفر میکنند. || گوی که در زیر شیرآب انبار سازند. || گودی چانه . چاهک لب . || پاچال . (ناظم الاطباء). || چاهک سیم پالا. گاه . (فرهنگ اسدی ص 421) بوته ٔ زرگری .
- چاهک ثرید ؛ آن قطعه ای از حلواها که میان آن را گود کنند جهت ریختن چاشنی . (ناظم الاطباء).