چاه یخ
لغتنامه دهخدا
چاه یخ . [ هَِ ی َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چاله ٔ یخ . یخچال . یخدان . محلی که هنگام زمستان و فصل یخ بندان ، یخ در آنجا ذخیره کنندو از آن یخ در تابستان استفاده نمایند :
بود غاری در آن خرابستان
خوشتر از چاه یخ به تابستان .
بود غاری در آن خرابستان
خوشتر از چاه یخ به تابستان .
نظامی .