چاوله

چاوله . [ وَ ل َ / ل ِ ] (اِ) گلی است . (فرهنگ اسدی ) نام گلی باشد صد برگ و بغایت رنگین . (برهان ) (آنندراج ). گلی باشد خوشرنگ . (جهانگیری ). گل سرخ صد برگ و بغایت رنگین . (ناظم الاطباء). گلی خوشرنگ و خوشبوی . گلی باشد نیکو :
همی بوستان سازی از دشت او
چمنهاش پر لاله و چاوله .

عنصری (از فرهنگ اسدی ).

|| بمعنی کجواج و ناهموار نیز آمده است .(برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).