چاویدن

چاویدن . [ دَ ] (مص ) فریاد کردن گنجشک باشد وقتی که دست بر آشیانه ٔ او دراز کنند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بانگ کردن مرغ . جیرجیر کردن . نالیدن و بانک کردن مرغ از بیم یا ازدوری بچه و جز آن . || بطریق استعاره بانگ کردن سایر حیوانات و انسان را گویند. (برهان ) (آنندراج ). بانگ بلند کردن انسان و سایر حیوانات . (ناظم الاطباء). (فرهنگ نظام ). لابه و زاری کردن :
ای عاشق مهجور ز کام دل خود دور
مینال و همی چاو که معذوری معذور.

بوشعیب هروی (از فرهنگ اسدی ).

شاهی بنالدی و ممالک بگریدی
مردی بچاودی و جوانی بزاردی .

سیدحسن غزنوی .

|| خائیدن . (غیاث ). جاویدن و خائیدن و مضغ کردن . (ناظم الاطباء).