ترجمه مقاله

چاکردار

لغت‌نامه دهخدا

چاکردار. [ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) ارباب . صاحب . آقا. مهتر. آنکه نوکران و ملازمان خود را نیک نگهداری کند. کسی که از رعایت حال خادمان و تأمین معاش و رفاه ایشان بهیچ روی مضایقه و دریغ نکند.
چاکرپرور :
در چاکرداری و سخا سخت ستوده ست
او سخت سخی مهتر و چاکرداریست .

فرخی .


و رجوع به چاکرپرور شود.
ترجمه مقاله