چران

چران . [ چ َ ] (نف مرخم ) مخفف چراننده . کسی که حیوانات را میچراند و در چراگاه و علفزار گردش میدهد، مانند گوسپندچران و گاوچران . (ناظم الاطباء). چراننده در کلماتی از قبیل : گاوچران ، خرچران ، خوک چران و غیره .
- امثال :
زینب ِ غازچران .
|| تغذیه کننده و بهره برنده در کلمات مرکب سورچران ، چشم چران .