چشمه خیز

چشمه خیز. [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ] (نف مرکب ) جائی که استعداد جاری ساختن چشمه ٔ آب را دارد. زمین یا کوهی که بتوان از آنجا آب بیرون آورد. چشمه زای :
هوا از لطافت در او مشک ریز
زمین از نداوت در او چشمه خیز.

نظامی .

رجوع به چشمه شود.