چشمه ٔ چشم
لغتنامه دهخدا
چشمه ٔ چشم . [ چ َ /چ ِ م َ / م ِ ی ِ چ َ / چ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) منبع چشم . مجرای آب چشم . سرچشمه ٔ اشک چشم :
ریختم از چشمه ٔ چشم آب سرد
کآتش دل دیگ مرا گرم کرد.
رجوع به چشم شود.
ریختم از چشمه ٔ چشم آب سرد
کآتش دل دیگ مرا گرم کرد.
نظامی .
رجوع به چشم شود.