چشمه گیلاس
لغت‌نامه دهخدا
چشمه گیلاس . [ چ َ م َ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «چشمه ای است در نه فرسنگی شهر مشهد مقدس و پنج فرسخی چمن قهقهه که در فضای دامنه ٔ کوه واقع شده و تقریباً ده سنگ آب غلیظ ناگوار از آن جاری است و موقوفه ٔ حضرت رضا علیه السلام میباشد. آب چشمه گیلاس در حوالی شهر به آب سد گلستان ملحق شده از خیابان و داخل صحن مقدس میگذرد شاه عباس آن را بصحن مقدس آورده است زراعت چشمه گیلاس با چنارانی هاست و منبع این چشمه ییلاق بسیار سختی است . اطراف چشمه نباتات آبی و نی و چکن روئیده و چشمه زیاد عمیق است و اشخاص نابلد را بیم غرق شدن میباشد. از چشمه گیلاس به چمن کوباغ به رادکان میرود». (از مرآت البلدان ، ج 4 ص 244).
و در فرهنگ جغرافیایی ایران آمده است : «دهی است از دهستان میان ولایت بخش حومه ٔ شهرستان مشهد که در 44 هزارگزی شمال باختری مشهد، کنار راه قدیمی مشهد به قوچان واقع است . جلگه و معتدل است و 150 تن سکنه دارد. آبش از چشمه و قنات . محصولش غلات . شغل اهالی زراعت و مالداری و راهش شوسه است . این آبادی دارای چشمه ای معروف به چشمه گیلاس میباشد که آب آن به صحن حضرت رضا می آید». (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9). و رجوع به چشمه گلسب شود.
و در فرهنگ جغرافیایی ایران آمده است : «دهی است از دهستان میان ولایت بخش حومه ٔ شهرستان مشهد که در 44 هزارگزی شمال باختری مشهد، کنار راه قدیمی مشهد به قوچان واقع است . جلگه و معتدل است و 150 تن سکنه دارد. آبش از چشمه و قنات . محصولش غلات . شغل اهالی زراعت و مالداری و راهش شوسه است . این آبادی دارای چشمه ای معروف به چشمه گیلاس میباشد که آب آن به صحن حضرت رضا می آید». (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9). و رجوع به چشمه گلسب شود.
