چشم دل

چشم دل . [ چ َ/ چ ِ م ِ دِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دیده ٔ دل . چشم باطن . چشم عقل . چشم خرد. مقابل چشم سر :
به چشم دلت دید باید جهان
که چشم سر تو نبیند نهان .

(منسوب به رودکی ).

این نگارستان وین مجلس آراسته را
صورت از چشم دل و چشم سر ما نشود.

منوچهری .

زنده ٔ حق رابچشم دل نگر
زانکه چشم سر نبیند جز موات .

ناصرخسرو.

گفتم که در پدر نگر ای پرهنر پسر
گفتا بچشم دل نگرم یا بچشم سر؟

ناصرخسرو.

چشم دل باز کن که جان بینی
آنچه نادیدنیست آن بینی .

هاتف اصفهانی .