چشم باطل ساختن
لغتنامه دهخدا
چشم باطل ساختن . [ چ َ / چ ِ طِ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه از کور و نابینا کردن . (آنندراج ). مؤلف آنندراج نویسد: «محمد طاهرنصیرآبادی در احوال میرزا علاءالدین نوشته : که چشم ایشان را با برادران در ایام شاه صفی باطل ساختند».
