چلنچو

چلنچو. [ چ َ ل َ ] (ص ) کسی را گویند که لباس و رخوت خود را زود چرکن و ملوث گرداند. (برهان ). کسی که چرکن و ملوث باشد و جامه ٔ خودرا کثیف نگاه دارد. (انجمن آرا) (آنندراج ). چرکین و آنکه خود را چرکین نگه دارد. (ناظم الاطباء). کسی یا چیزی که چرکین و ناپاک باشد. || کسی که عقلش ناقص باشد. (از انجمن آرا) (از آنندراج ). و رجوع به چل شود. || مرد بی نزاکت . (ناظم الاطباء).