چلیپاپرست
لغتنامه دهخدا
چلیپاپرست . [ چ َ پ َ رَ ] (نف مرکب ) صلیب پرست . خاج پرست . پرستنده ٔ صلیب . کنایه از شخص مسیحی مذهب . عیسوی . نصرانی . ترسا. اهل تثلیث . یکتن از ارباب تثلیث . آن کس که مذهب مسیح دارد. مسیحی :
چو بندوی دید آن بزد پشت دست
به خوان بر به روی چلیپاپرست .
چلیپاپرستان رومی گروه
چنانند ازو وز سپاهش ستوه .
با لا بر آر نفس چلیپاپرست از آنک
عیسی تست نفس و صلیب است شکل لا.
رجوع به چلیپا و چلیپاپرستی شود.
چو بندوی دید آن بزد پشت دست
به خوان بر به روی چلیپاپرست .
فردوسی .
چلیپاپرستان رومی گروه
چنانند ازو وز سپاهش ستوه .
اسدی .
با لا بر آر نفس چلیپاپرست از آنک
عیسی تست نفس و صلیب است شکل لا.
خاقانی .
رجوع به چلیپا و چلیپاپرستی شود.