چنگساز

چنگساز. [ چ َ ] (نف مرکب ) چنگ زن . چنگ نواز. چنگ سرای :
پیشت بپای صد صنم چنگساز باد
دشمنت سال و ماه بگرم و گداز باد.

منوچهری .

پس از سر یکی بزم کردند باز
ببازی گری می ده و چنگساز.

اسدی .

کنیزی بدم چنگساز از چگل
فزاینده مهر و رباینده دل .

اسدی (گرشاسبنامه ص 299).