چهاربختلغتنامه دهخداچهاربخت . [ چ َ / چ ِ ب ُ ] (اِ مرکب ) شاید نامی از دوره ٔ عناصرپرستی باشد. و مراد از چهار: آب و باد و خاک و آتش باشد و معرب آن صُهاربخت ؛ یعنی چهار نجات داد. (یادداشت مؤلف ).
