چهاردریچه

چهاردریچه . [ چ َ / چ ِ دَ چ َ/ چ ِ ] (اِ مرکب ) کنایه از چشم و گوش و دهان و بینی است . (از شرفنامه ٔ منیری ) (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). || کنایه از چهارعنصر است . || کنایه از کسی است که بر یک سخن نماند. (آنندراج ) (انجمن آرا).