ترجمه مقاله

چهارطبع

لغت‌نامه دهخدا

چهارطبع. [ چ َ / چ ِ طَ ] (اِ مرکب ) (مرکب از چهار + طبع) مراد گرمی و سردی و خشکی و تری است . (از غیاث اللغات ) (آنندراج ) :
روزی دهان پنج حواس و چهارطبع
خوالیگران نُه فلک و هفت اخترند.

ناصرخسرو.


ای مهر تو چون چهارطبع اندر خور
وز پنج نماز شکر تو واجب تر.

مسعودسعد.


رنگ از دوسیه سفید بزدای
ضدی ز چهارطبع بگشای .

نظامی .


رجوع به چارطبع شود.
ترجمه مقاله