چهار دندان پیشینلغتنامه دهخداچهار دندان پیشین . [ چ َ / چ ِ دَ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دندانهای پیشین انسان و دیگر پستانداران . دندانهای تیز و بران که در انسان تعدادشان در هر فک چهار باشد. رَباعیه . ثنایا.
