چهره بشکفتن

چهره بشکفتن . [ چ ِ رَ / رِ ب ِ ک ُ ت َ ] (مص مرکب ) خندان شدن . متبسم گشتن . شادان روی شدن . به شور و نشاط آمدن . گشاده روی شدن از فرح و شادی :
چو برزو ز شاه این سخن ها شنید
چو گل زآن سخن چهره اش بشکفید.

عطائی (برزونامه ).