چهره شکستن

چهره شکستن . [ چ ِ رَ / رِ ش ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) رنگ شکستن .(آنندراج ). کم رنگ کردن . (ناظم الاطباء) :
ز بسکه دارم از آن چشم بی سرانجامی
شکسته چهره ٔ من همچو رنگ بادامی .

مفید بلخی (ازآنندراج ).