چوان
لغتنامه دهخدا
چوان . [ چ ُ آ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مهران رودبخش بستان آباد شهرستان تبریز که در 12 هزارگزی جنوب خاوری تبریز و 3 هزارگزی شوسه ٔ تبریز به تهران واقعاست . جلگه و ییلاقی و سردسیر است . 508 تن سکنه دارد.از چشمه و آب کوه مشروب میشود. محصولاتش غلات ، حبوبات و بادام است . مردمش بزراعت و گله داری اشتغال دارند.راهش مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).