چوگان خوردن
لغت‌نامه دهخدا
چوگان خوردن . [ چ َ / چُو خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) ضرب و زخم دیدن از چوگان . چوب خوردن :
هرآینه که نشان گیرد از جراحت گوی
چوبی محابا هر سو همی خوردچوگان .
وگر گوید ربایم زآن زنخ گوی
بگو چوگان خوری زآن زلف بر روی .
هرآینه که نشان گیرد از جراحت گوی
چوبی محابا هر سو همی خوردچوگان .
فرخی .
وگر گوید ربایم زآن زنخ گوی
بگو چوگان خوری زآن زلف بر روی .
نظامی .
