چوگان کردن
لغت‌نامه دهخدا
چوگان کردن . [ چ َ / چُو ک َ دَ ] (مص مرکب ) چوگان ساختن . ساختن چوگان . تراشیدن و پرداختن چوگان . ترتیب دادن چوگان :
خمیده بیدش از سودای خورشید
بلی رسم است چوگان کردن از بید.
|| دوتا کردن . کوژ و منحنی کردن . خمیده کردن . چنگ کردن :
قدم کرد چوگان و در خم اوی
ز میدان عمرم بسر برد گوی .
- از قامت کسی چوگان کردن ؛ گوژ و منحنی ساختن قامت کسی . دوتا کردن بالای آخته ٔ کسی . چنگ کردن قد کسی :
ای جوان سروقد گوئی ببر
پیش از آن کز قامتت چوگان کنند.
خمیده بیدش از سودای خورشید
بلی رسم است چوگان کردن از بید.
نظامی .
|| دوتا کردن . کوژ و منحنی کردن . خمیده کردن . چنگ کردن :
قدم کرد چوگان و در خم اوی
ز میدان عمرم بسر برد گوی .
اسدی .
- از قامت کسی چوگان کردن ؛ گوژ و منحنی ساختن قامت کسی . دوتا کردن بالای آخته ٔ کسی . چنگ کردن قد کسی :
ای جوان سروقد گوئی ببر
پیش از آن کز قامتت چوگان کنند.
حافظ.
