چوگان زن

چوگان زن . [ چ َ / چُو زَ ] (نف مرکب ) چوگان زننده . با آلت چوگان ضربه واردکننده . آنکه با چوگان بازی کند. که چوگان زند. زننده ٔ چوگان :
گر آن دو عارض رخشان ز فعل یزدان است
ز فعل اهرمن است آن دو زلف چوگان زن .

امیرمعزی (از آنندراج ).