چپکن
لغتنامه دهخدا
چپکن . [ چ َ ک َ ] (اِ) نوعی از پوشش اهل ایران ، مثل جامه . (آنندراج ). نوعی از جامه که سینه و شکم را بپوشاند و بندهای آن در پشت بسته شود. (ناظم الاطباء). مخفف چپ افکن ، یک قسم لباس نیم تنه بوده . (فرهنگ نظام ) :
وجودش را حمایل سان بیاراست
قبای چپکنش را شد چپ و راست .
رجوع به چپگن شود.
وجودش را حمایل سان بیاراست
قبای چپکنش را شد چپ و راست .
اشرف (از آنندراج ).
رجوع به چپگن شود.