چپ راس
لغت‌نامه دهخدا
چپ راس . [ چ َ ] (اِ مرکب ) چپ راست . چپ و راست . قسمی از تکمه های ابریشم که درایران اکثر به «چپکن » و در هندوستان سپاهیان و جوانان به قباهای بخیه دوز دوزند. (آنندراج ) :
ز تیر غمزه چاک سینه ام چپراسها دارد
از آن برگشته مژگان چپ اندازی که میدانی .
ز بسکه دست برِ او به سینه دوخته ام
گمان برند که چپراس بر قبا دارم .
|| مأخوذ از هندی ، علامت و نشانه . (ناظم الاطباء). رجوع به چپ راست و چپ و راست شود.
ز تیر غمزه چاک سینه ام چپراسها دارد
از آن برگشته مژگان چپ اندازی که میدانی .
اشرف (از آنندراج ).
ز بسکه دست برِ او به سینه دوخته ام
گمان برند که چپراس بر قبا دارم .
میرزا طاهر وحید (از آنندراج ).
|| مأخوذ از هندی ، علامت و نشانه . (ناظم الاطباء). رجوع به چپ راست و چپ و راست شود.
