چکاه

چکاه . [ چ َ ] (اِ) سر کوه را گویند. (برهان ) (ناظم الاطباء). چکاد و چکاده و تیغ کوه و قله ٔ کوه . رجوع به چکاد و چکاده شود. || میان سر و فرق سر آدمی را نیز گفته اند. (برهان ). میان سر و فرق آدمی . (ناظم الاطباء). تارک و چکاد و چکاده و فرق . و رجوع به چکاد و چکاده و تارک شود. || موضعی از گوشه ٔ کمان که گره در آنجا واقع شود. (از انجمن آرا ذیل چکاو) (آنندراج ). رجوع به چکاوگاه و چکاوه گاه شود.