چکاوه گاهلغتنامه دهخداچکاوه گاه . [ چ َ وَ / وِ ] (اِ مرکب ) به معنی چکاوگاه است و آن جایی باشد در گوشه ٔ کمان که گره سه سر یا چله در آنجا واقعمی شود. (برهان ). به همان معنی چکاوگاه است . (از رشیدی ) (ناظم الاطباء). و رجوع به چکاوگاه و چکاه شود.