چکوشلغتنامه دهخداچکوش . [ چ َ ] (اِ) چِکّوش . (در تداول روستائیان فیض آباد محولات بخش تربت حیدریه ). تلفظی ازچکش و چکوچ که به معنی افزار دست زرگران و مسگران وآهنگران است . و رجوع به چاکوچ و چکوش و چکوچ شود.
