چیره خوردنلغتنامه دهخداچیره خوردن . [ رَ / رِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) با تسلط و احاطه خوردن . با ولع خوردن .اشتر گرسنه کسیمه خوردکی شکوهد ز خار چیره خورد.رودکی .
