چینی

چینی . (ص نسبی ، اِ) چوب چینی . شبشینا. (دزی ). قطعات چوبی که به سرخی زند و آب جوشانده ٔ آن را چون داروئی در قدیم به کار بردندی وبیشتر با عُشبه توأم کردندی . و آن قطعات بریده ٔ بیخی است چند نیمه ٔ سیبی یا اناری ، خردتر و درشت تر، باسپیدی که به سرخی زند و طبیبان آب جوشانده ٔ آن را بیشتر با عشبه تجویز کنند در مدت سی چهل روز پیاپی .
- چوب چینی ؛ رجوع به چوب چینی در جای خود شود.
- دارچینی ؛ رجوع به دارچینی شود.
- شاه چینی ؛ رجوع به شاه چینی شود.
- ورد چینی ؛ گل سفید. گل مشکین . (از مجمع الخواص ). رفیق عُشبه ٔ صینی . رجوع به چوب چینی شود.