ژیلیکوهلغتنامه دهخداژیلیکوه . (اِخ ) نام کوهی در مشرق ناحیه ٔ سرحدی ایران که از شمال به جنوب ممتد است . ارتفاع آن از 1664تا 2976 متر تغییر می کند و به زمستان بیشتر قلّه های آن را برف پوشد. (از جغرافیای طبیعی کیهان ص 56).
