کادئهلغتنامه دهخداکادئه . [ دِ ءَ ] (ع ص ) زمین دیر رویاننده ٔ گیاه . (اقرب الموارد) (آنندراج ). زمین که گیاه آن بدرنگ درآید. (ناظم الاطباء).