کادوس

کادوس . (اِخ ) مصحف یا یونانی شده ٔ تالوش که در قرون بعد طالش یا (تالش ) شده است . (ایران باستان ص 1129، 1130، 1389). قومی که در زمان باستان بس انبوه بودند ودر کوهستان شمالی ایران نشیمن داشتند و چون بارها به گردنکشی برخاستند و با پادشاهان هخامنشی از در نافرمانی درآمدند از اینجا نام ایشان در تاریخها آمده وامروز مترجمان کادوش را که تلفظ صحیح آنست «کادوسی »نویسند. جایگاهی که برای کادوشان در تاریخها یاد کرده اند امروز منطبق با جایگاه تالشان میباشد. (برهان قاطع چ معین حاشیه ٔ لغت «تالش » از مقالات کسروی ج 1 ص 180 و نامهای شهرها و دیهها تألیف وی دفتر یکم ).