کادیة

کادیة. [ ی َ ] (ع ص ) کادِئة. زمین که گیاهش به درنگ بیاید. (آنندراج ). زمینی که گیاهش دیر برآید. (ناظم الاطباء). ارض ٌ کادیة؛ زمینی که گیاهش به درنگ برآمده باشد. (منتهی الارب ). نیز رجوع به کادئه شود. || (اِ) سختی روزگار. (آنندراج ) (ناظم الاطباء).