کارنای

کارنای . (اِ) کرنا. کرنای (بتخفیف راء و نیز بتشدید آن ). کره نای . خرنای . ظاهراً از: کر (= کار بمعنی جنگ ) + نای (نای جنگی ). (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین : کرنا و کرنای ). مرکب از «کار» بمعنی جنگ و «نای » بمعنی شیپور. (از ایران باستان ص 1467). و نیز رجوع به «کارانُس » شود.