کارنجک
لغتنامه دهخدا
کارنجک . [ رَ ج َ ] (اِ) خیار و بادرنگ را گویند که سبز و بزرگ باشد. (برهان ) (آنندراج ) :
سیرش نکند خیار کارنجک .
بعضی با واو بجای راء ضبط کرده اند. (فرهنگ نظام ). رجوع به کاونجک شود.
سیرش نکند خیار کارنجک .
منجیک ترمذی (از فرهنگ نظام ).
بعضی با واو بجای راء ضبط کرده اند. (فرهنگ نظام ). رجوع به کاونجک شود.