کار برآمدن
لغت‌نامه دهخدا
کار برآمدن . [ ب َ م َ دَ ] (مص مرکب ) انجام یافتن کار. سر و سامان گرفتن امور. جریان یافتن کار به میل و رضای شخص :
کنون آن همی مر ترا بایدا
که بی تو مرا کار برنایدا.
همی تا برآید به تدبیر کار
مدارای دشمن به از کارزار.
کنون آن همی مر ترا بایدا
که بی تو مرا کار برنایدا.
دقیقی .
همی تا برآید به تدبیر کار
مدارای دشمن به از کارزار.
سعدی (بوستان ).
