کاسف

کاسف . [ س ِ ] (ع ص ) بدحال : رجل ٌ کاسف البال ؛ مرد بدحال . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || ترشروی . عباس : رجل ٌ کاسف الوجه ؛ مرد ترش روی . || غمگین . (مهذب الاسماء). گرفته . رجوع به گرفته شود. || تار. رجوع به تار شود. تاریک . وجه ٌ کاسف ؛ رویی تاریک . (مهذب الاسماء). || بیمناک و سخت بد: یوم کاسف ؛ ای عظیم الهول شدیدالشر. (اقرب الموارد). روز بیمناک و سخت بد. (منتهی الارب ).