کاسه خشکلغتنامه دهخداکاسه خشک . [ س َ / س ِ خ ُ ](ص مرکب ) کاسه خشک بودن یا شدن چشم ؛ تمامی طبقات چشم یکباره از میان بشدن .- چشمی کاسه خشک ؛ یعنی که تمام آن ازسپیدی بشده باشد.
