کاسه نواز
لغتنامه دهخدا
کاسه نواز. [ س َ / س ِ ن َ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) نقاره نواز و نقاره چی . (برهان ) (ناظم الاطباء) :
کوس رویین بلند کرد آواز
زخمه بر کاسه ریخت کاسه نواز.
|| کنایه از مرد هرزه درای و ژاژخای . (آنندراج ).
کوس رویین بلند کرد آواز
زخمه بر کاسه ریخت کاسه نواز.
نظامی .
|| کنایه از مرد هرزه درای و ژاژخای . (آنندراج ).