کاسه ٔ یتیمانلغتنامه دهخداکاسه ٔ یتیمان . [ س َ / س ِ ی ِ ی َ ] (اِخ ) بمعنی کاسه ٔ گدایان است که اکلیل شمالی باشد و از جمله ٔ چهل وهشت صورت فلک البروج است . (برهان ) (آنندراج ). کاسه ٔدرویشان . (جهانگیری ). و رجوع به فکه و اکلیل شود.
