کافئین
لغتنامه دهخدا
کافئین . [ ف ِ ] (فرانسوی ، اِ) الکالوئیدی است که از برگ و دانه ٔ قهوه بدست می آید و در برگ چای هم وجود دارد. (گیاه شناسی حسین گل گلاب ص 108) (کارآموزی داروسازی ص 249). ماده ٔ داروئی که از برگ و دانه ٔ قهوه و برگ چای گرفته میشود.