کامگاری دادن

کامگاری دادن . [ دَ ] (مص مرکب ) غلبه دادن . چیره ساختن . پیروزی دادن :
ترا بر سپه کامگاری دهم
به هندوستان شهریاری دهم .

فردوسی .

که او را بیاریم و یاری دهیم
بماهوی بر، کامگاری دهیم .

فردوسی .

اگر نیست پیروز یاری دهد
مرا بر جهان کامگاری دهد.

فردوسی .